Gontowiec Podróżny BLOG

Od spektakularnych zabytków i zapierających dech w piersiach widoków trzeba czasami odpocząć, więc dziś trochę zwykłej Portugalii, tej przydrożnej, odległej od typowych szlaków turystycznych.

Na początek Alpalhão, mała wioska w gminie Nisa, położona na równinie między pasmem górskim Sao Mamede a rzeką Tag, którą Portugalczycy zwą Tejo. Turyści rzadko tu zaglądają, bowiem miejscowość leży daleko od brzegu oceanu, za to stosunkowo niedaleko granicy z Hiszpanią. Znana jest ze swoich wód termalnych (gorące źródła Termas da Fadagosa są dosłownie kilka kilometrów dalej), smakowitego sera produkowanego w sposób rzemieślniczy i licznych rzeźb z regionalnej odmiany niebieskiego granitu. Naszą uwagę zwrócił stojący obok kościoła wielki palec wskazujący niebo. Chociaż jego barwa absolutnie nie kojarzy się z tymże granitem, to ponoć jest to palec granitowy. Jedni nazywają go Palcem Bożym (Dedo de Deus), inni nowoczesnym menhirem (Menir do Dedo), a jeszcze inni kojarzą z wystawianiem środkowego palca. Jest częścią Szlaku Rzeźby Alpalhão (Roteiro de Esculturas de Alpalhas) i powstał podczas dorocznego konkursu Bienenal da Pedra.

Jako ciekawostkę dodam, że swój Palec Boży ma i Brazylia. W tamtejszym Parku Narodowym Serra dos Órgãos wyróżnia się imponującym kształtem Dedo de Deus – szczyt o wysokości 1.692 m. n.p.m. Po raz pierwszy został zdobyty w 1912 r., stając się symbolem brazylijskiego alpinizmu.

Do innej miejscowości – Arronches – zboczyliśmy z trasy dlatego, że wyjątkowo pięknie prezentowała się z oddali. Okolice tego miasteczka nazywają „krainą świń” (terra dos porcos), ściślej „kraina czarnych świń”. To rasa porco ibérico (porco alentejano) zamieszkująca tereny Alentejo od niepamiętnych czasów. Według legendy to właśnie w Arronches narodziła się tradycja ich wolnego wypasu. Rano otwiera się chlewy, aby wypuścić świnie na pole, a o zachodzie słońca zwierzęta same do nich wracają. Podobno są krzyżówką świni z rejonu Morza Śródziemnego (tereny obecnego Libanu) i lokalnego dzika, którą udało się stworzyć ok. 1000 lat p.n.e., a na Półwysep Iberyjski sprowadzili je Fenicjanie.

Widzieliśmy te czarnulki niemal na rogatkach Arronches. Pasły się wolno na pastwisku razem z czarnymi krowami. Kiedy wyszłam z samochodu, żeby zrobić zdjęcie, natychmiast podbiegły do ogrodzenia. Najszybsza była czarna kuternoga. W „Etymologicznym słowniku języka polskiego” przeczytać można, że to określenie pochodzi od słów fajtać łapą (pierwotnie dotyczyło psów) i ona faktycznie fajtała jedną nogą.

I jeszcze kilka słów o Vila Velha de Ródão, gdzie zakotwiczyliśmy się na jedną noc. Trafiliśmy tu jak po sznurku dzięki aplikacji Park4night, która oferuje naprawdę solidną bazę noclegową dla podróżujących kamperami i z przyczepami kempingowymi, więc i dla samochodu osobowego zawsze coś się znajdzie. To była trzecia albo czwarta miejscówka sprawdzana przez nas tamtego dnia. Już sam dojazd zauroczyłby każdego.

Podążaliśmy krętą drogą pośród wzgórz Perdigão i nagle głęboko w dole naszym oczom ukazał się Tag. Vila Velha de Ródão ulokowała się na drugim brzegu wąwozu Portas de Ródão. Dostaliśmy się tam po zawieszonym wysoko nad rzeką moście z 1888 r., po czym zjechaliśmy na cichy, zadrzewiony parking przy przystani stateczków wycieczkowych. Majestatyczny Tag prezentował się równie pięknie o wschodzie, jak i o zachodzie słońca.
Blisko parkingu znajdował się wygięty w łuk drewniany mostek pieszy nad wąskim dopływem Tagu o nazwie Enxarrique, a za nim – jak się okazało – jedno z ważnych międzynarodowych stanowisk archeologicznych i paleontologicznych, odkryte w 1982 r. Z wielkiej tablicy informacyjnej wyczytaliśmy, że wąwóz Portas de Ródão był właściwie od zawsze miejscem o wielkim znaczeniu strategicznym. W miesiącach letnich, kiedy wody rzeki opadały, można się tu było przeprawić brodem na drugą stronę. Istnieją ryciny przedstawiające przekraczanie Tagu przez wojska francuskie na początku XIX w. Potwierdzono istnienie w tym miejscu obozowiska rzymskich legionistów, a także obozowiska sprzed 30.000 lat. Znaleziono też szczątki słonia europejskiego.

Wieczorny spacer obfitował więc w ciekawostki archeologiczne, a poranny, dzięki przyklejonej do skał ogromnej księżycowej tarczy, dostarczył nam wrażeń estetycznych. Po śniadaniu cofnęliśmy się za rzekę, by kontynuować poznawanie historycznych wiosek Portugalii, ale o tym już jutro.

Maria Gonta
foto Gontowiec Podróżny


Kliknij w wybrane zdjęcie aby powiększyć

Dodaj komentarz:

Nie zawłaszczać mitu założycielskiego Lubuskiego

- Nie wierzę w tę inicjatywę – mówi o spotkaniu dotyczącym Nowej Umowy Paradyskiej marszałek województwa lubuskiego Marcin Jabłoński. W poniedziałek, ... <czytaj dalej>

Coraz bliżej święta

Otwarcie hali sportowo-widowiskowej Arena GORZÓW jest głównym elementem tegorocznej kampanii „Gorzów blisko świąt”. Dwudniowa impreza zaplanowana jest w dniach 9-10 ... <czytaj dalej>

Chcą nowego porozumienia paradyskiego

Prezydent Gorzowa Jacek Wójcicki, wspólnie z prezydentami Zielonej Góry Januszem Kubickim i Nowej Soli Jackiem Milewskim, jest inicjatorem i współorganizatorem ... <czytaj dalej>

Uzasadnienie inicjatywy obywatelskiej

Publikujemy UZASADNIENIE INICJATYWY OBYWATELSKIEJ na rzecz skrócenia urzędowej nazwy miasta Gorzów Wielkopolski i przywrócenia jej historycznego polskiego brzmienia – GORZÓW. WSTĘP tylko ... <czytaj dalej>

«	grudzień 2023					»
P	W	Ś	C	P	S	N
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31

Wierzą, że tym razem się uda

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Niekoniecznie. Teraz jest jednak miastem wojewódzkim. Jeżeli Zielona Góra chce dalej czerpać profity z urzędu marszałkowskiego, musi się jakoś <czytaj dalej>

Nie mam nic przeciwko likwidacji sztucznego woj.lubuskiego - Gorzów lepiej będzie się miał we współpracy ze Szczecinem. <czytaj dalej>

Może warto postraszyć rozpadem województwa. To od razu postawiłoby do pionu przyjaciół z południa. <czytaj dalej>

Dziękuję za recenzję.Trzeba to obejrzeć. <czytaj dalej>

Nazwa jest wtórna. Najpierw co z upadkiem tego miasta, nawet jak zmienimy nazwę na Nowy Jork to gadaniem niczego dalej nic się nie poprawi. Ślep <czytaj dalej>