Gontowiec Podróżny BLOG

14 lipca. Podróż z Rønne na Bornholmie do Sassnitz na Rugii trwała ponad trzy godziny. Prom dość zatłoczony, sporo Polaków i nie ma się co dziwić, bo to chyba najlepsza możliwość dotarcia z naszego kraju na Bornholm i z powrotem. <czytaj dalej>

13 lipca. Szwecja płakała, kiedy ją opuszczaliśmy. <czytaj dalej>

Olandię nie bez powodu nazywają wyspą słońca i wiatru. Wprawdzie pierwszego zbytnio nie doświadczyliśmy, bo zbierało się na deszcz, ale i wiatr, o ile nie liczyć wystawienia nas do niego przez właściciela zabukowanej wcześniej kwatery, nie był wczoraj jakiś szczególnie wielki. <czytaj dalej>

11 lipca. Poniedziałek pod znakiem Olandii. Nie tej, którą natychmiast podpowiadają polskie wyszukiwarki, leżącej w wielkopolskim Prusimiu (skądinąd bardzo fajne miejsce), tylko szwedzkiej wyspy Öland. <czytaj dalej>

10 lipca. „Jeżeli kiedykolwiek byłeś w lesie w Smålandii we wczesny niedzielny poranek czerwca, od razu pamiętasz, jak to jest. Słyszysz wołanie kukułki i gwizd kosa, czujesz, jak gładki jest mech pod twoimi bosymi stopami i jak miło słońce grzeje w kark, spacerujesz tam i rozkoszujesz się zapachem jodłowej i sosnowej żywicy, i widzisz jak morwa na polanach bieleje” (Astrid Lindgren „Emil nadal mieszka w Lönneberdze”). <czytaj dalej>

9 lipca. Sobota minęła nam spokojnie na plątaniu się po ścieżkach, którymi chadzała kiedyś Astrid Lindgren. <czytaj dalej>

8 lipca. O wycieczce do Tanum rozmawialiśmy już od kilku dni, utyskując na pogodę. <czytaj dalej>

7 lipca. Jak urodziny, to i dzień na bogato. <czytaj dalej>

6 lipca. W Sjötofta spało się świetnie. Szwedzi uwielbiają biwakowanie, więc na swoich kempingach takich domeczków do wynajęcia za naprawdę nieduże pieniądze jest sporo. <czytaj dalej>

5 lipca. Pogoda się popsuła. Deszcz przyszedł przedwczoraj i nie chce nas opuścić. Na szczęście dogonił nas już po tym, jak w miejscu pierwszego noclegu (Sjöboholms Sätesgård) zdążyliśmy przedłużyć naszego Fredka o namiot mocowany do klapy bagażnika. <czytaj dalej>

4 lipca. Trzy tygodnie w Hundested minęły jak z bicza strzelił, podobnie jak poprzednie dwa miesiące na Półwyspie Iberyjskim. Z jednej strony żal było wyjeżdżać (nawet koty przez całą niedzielę siedziały z nami i były wyjątkowo przytulaśne, a w nocy okupowały łóżko połowy naszej ekipy), z drugiej – czas najwyższy ruszyć na planowaną wyprawę. <czytaj dalej>

3 lipca. Niedziela była dla nas czasem pakowania Fredka przed dalszą częścią skandynawskiej przygody. <czytaj dalej>

2 lipca. Skończył się czerwiec, a odchodząc, zabrał ze sobą lato. Wczorajszy dzień przyniósł nam deszcz, wiatr i temperaturę o wiele niższą od dotychczasowej. <czytaj dalej>

1 lipca. Ostatni dzień czerwca zawsze staraliśmy się spędzać w sposób ciekawy, najczęściej wyjeżdżając poza miasto. Wcale nie musieliśmy jeździć gdzieś daleko, wystarczał wyskok pod namiot nad jedno z okolicznych jezior (a mamy ich w Lubuskiem niemało, podobnie jak lasów). <czytaj dalej>

30 czerwca. Bodek wrócił wczoraj znad Arresø (największe duńskie jezioro) przed siódmą rano szczęśliwy jak psi ogon. <czytaj dalej>

29 czerwca. Fyrtårn to po duńsku latarnia morska. Niecałe dwa kilometry od naszego miasteczka (Hundested) stoi jedna z nich. <czytaj dalej>

28 czerwca. Ponieważ wiało wczoraj jak czort, a i podmuchy były nieprzyjemnie zimne, dzień wyszedł nam domowo-ogródkowy, z naciskiem na kontrolę ewentualnych wietrznych (na szczęście nie wiecznych) szkód. Nawet koty niechętnie opuszczały dom. Prawie cały dzień spały, budząc się tylko od czasu do czasu na krótkie braterskie zapasy. <czytaj dalej>

27 czerwca. Usiadłam wczoraj otulona słonecznymi promieniami na porannym tarasie (tak, tak, jest jeszcze taras popołudniowy). Na stoliku przede mną kubek z ciepłą wodą (uwielbiam o poranku), na dużym palcu u nogi wygrzewający się w słońcu motyl. Wokół ćwierkają ptaki, zza oplecionego pędami winogron murku gdakają kury… czegóż więcej trzeba? Chwilo trwaj! <czytaj dalej>

26 czerwca. Dziś kolej na następną plażę na Duńskiej Riwierze – Hyllingebjergstrand. <czytaj dalej>

25 czerwca świętują marynarze i żeglarze, więc na dzisiejszym zdjęciu wiatr gra na wantach. <czytaj dalej>

«	październik 2023					»
P	W	Ś	C	P	S	N
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Idźmy na wybory

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

ahahaha pasują mu te flagi <czytaj dalej>

Super info. Dobrze, ze powstają takie placówki, Może nie będzie się fam farbować historii i mowić o czasie po 1945, nie wspominając o tych, kt <czytaj dalej>

Byliśmy na "Zielonej Granicy" !-dramat,ale trzeba zobaczyć.Szczególnie zachęcam sympatyków Polskiej Zjednoczonej PRawicy /PZPRu/- zobac <czytaj dalej>

Jak taki dobry to czemu kancelaria synowca go wywalila <czytaj dalej>

Czlowiek ten jest prawnikiem i ma sie za wielkiego prawnika. Wielkie ma tez ego. I to jest jego przekleństwem. <czytaj dalej>