Gontowiec Podróżny BLOG

Bardzo się cieszę, że dotarliśmy wspólnie do 31 grudnia. <czytaj dalej>

30 grudnia. „Jeśli da śnieg Eugeni, to się zima przemieni”. Tegoroczny Eugeniusz jednak kompletnie nie ma na to ochoty, bo za oknem coraz bardziej wiosennie. Po wczorajszym, w większości słonecznym dniu, dzisiejszy zapowiada się podobnie. Jutro, o zgrozo, ma być nawet plus 16 stopni! W ostatni dzień roku! Słyszałam też prognozy o cieplejszym niż zazwyczaj całym styczniu. Zima przemieniła się już tydzień przed Wigilią.

„Kiedy Eugeni pozbawi nas śniegu, wygląda na to, że wiosna w biegu” – takie niby-porzekadło ułożyło mi się zupełnie samo w ubiegłym roku, kiedy zaczynały topnieć świąteczne zapasy białego puchu, ale w tym roku śnieg nie dotrwał nawet do Bożego Narodzenia, więc i to stwierdzenie nie odpowiada rzeczywistości.

Zostało jeszcze jedno przysłowie, które wprawdzie głosi, że „Eugeniego lód albo woda powie, czy w maju będzie pogoda”, ale bliższych wyjaśnień już nie zawiera. Mało tego, nie bierze nawet pod uwagę innych ewentualności pogodowych. Dlatego zamiast rozbierania na czynniki pierwsze kaprysów zimowej aury, proponuję radośnie poświętować dzisiejszy Dzień Serka Wiejskiego. Po wszystkich tych niezdrowych pysznościach, jakie konsumowaliśmy w ramach akcji „trzeba zjeść, żeby się nie zmarnowało” (naturalny ciąg dalszy wcześniejszego „zostaw, to na święta”), zwykły twarożek smakuje niczym ambrozja. A może nie taki zwykły?

Serek wiejski (typu „cottage cheese”) bardzo sympatycznie kojarzy się wiejskim domkiem i krowami na łące, z delikatnymi słodko-słonawymi grudkami, wakacjami u babci i puszystą lekkością (tylko czy lekkość może być puszysta?). Jego masową produkcję rozpoczęto w naszym kraju na początku lat 90. ubiegłego stulecia. Amerykanie wprawdzie chwalą się, że oni pierwsi (już w XIX w.) zaczęli w swoich domkach na prerii wytwarzać ser z mleka pozostałego po wyrabianiu masła, ale my wiemy swoje. Co prawda pierwsze maszyny do produkcji przemysłowej rzeczywiście mamy od nich, jednak nikt nie zaprzeczy, że świętujący dziś cottage cheese, smakiem przypomina serek, robiony przez nasze mamy z wolno podgrzewanego kwaśnego mleka. Ja również taki kiedyś wyrabiałam i część z was pewnie też. Wtedy jeszcze mleko kwaśniało szybko i pięknie w pyszną, jednorodną taflę. Dziś to niemal nie do osiągnięcia. Zresztą komu by się chciało bawić, kiedy w sklepach serka wiejskiego pod dostatkiem. Świętujmy więc ze smakiem, jedząc dzisiaj lekkie potrawy, wykonane na jego bazie, bo na jutrzejszą noc znowu trzeba przygotować coś treściwszego

Fotografia bez związku z dzisiejszym świętem, ale z pogodą już jak najbardziej. Wypatrujący kormoran zdaje się być jednym wielkim znakiem zapytania: co z tą białą zimą? Przyjdzie jeszcze?


Tekst i foto Maria Gonta
<czytaj dalej>

29 grudnia to taki dzień, w którym wyraźnie widać, że mijający rok jest zmęczony, a nasi przodkowie z pewnością zajęci już byli szykowaniem się do hucznych zabaw sylwestrowych i nie mieli czasu na wymyślanie przyporządkowanych dzisiejszej dacie przysłów. <czytaj dalej>

28 grudnia. Wczorajszy Jan Apostoł pokazał, że luty na Zelandii będzie słoneczny i wietrzny, ale mrozów trzaskających być nie powinno. <czytaj dalej>

27 grudnia jest jak czwarte miejsce w zawodach sportowych. <czytaj dalej>

Amerykańska pisarka Edna Ferber pięknie to kiedyś ujęła: „Boże Narodzenie to nie pora roku. To uczucie”. <czytaj dalej>

25 grudnia. „Boże Narodzenie białe – Wielkanoc zielona, Boże Narodzenie Zielone – Wielkanoc biała”. <czytaj dalej>

24 grudnia absolutnie nie jest tak biały i szczypiący w uszy, jak sobie wymarzyłam. <czytaj dalej>

Mamy 23 grudnia, a zima rozwiośniła się nam na całego. <czytaj dalej>

22 grudnia. Wczorajszy ciepły (jak na grudzień) i mocno zamglony dzień zapowiada przyszłoroczny wrzesień z temperaturami przyjaznymi dla otoczenia, niekoniecznie jednak słoneczny. <czytaj dalej>

21 grudnia. No i dotarliśmy wspólnie do kolejnej zimy. Astronomicznej, bo kalendarzową powitamy dopiero jutro. <czytaj dalej>

20 grudnia ma wiele do powiedzenia o pogodzie. <czytaj dalej>

19 grudnia. „Pogoda na Urbana to wielka wygrana” – coś w tym musi być, bowiem na dziś synoptycy nie mieli dobrych wieści. U nas ma być deszczowo, więc ślisko, bo ziemia nadal zmrożona. Na razie śnieg nadal leży, chmury gęstnieją, a co z nich wyniknie opowiem jutro, wraz z prognozą na przyszłoroczny lipiec. Wczorajsza aura przepowiada czerwiec ładny, dość słoneczny, ale wietrzny i niezbyt ciepły. <czytaj dalej>

18 grudnia. Niedzielne domowe rozleniwienie czai się w każdym kącie. Tu, na północnych krańcach Zelandii o ósmej rano świata jeszcze nie widać. <czytaj dalej>

17 grudnia. Do końca roku zostały nam równe dwa tygodnie, do Wigilii – tydzień. <czytaj dalej>

16 grudnia. Za nami piękny, słoneczny, zaśnieżony dzień wróżący wspaniały przyszłoroczny marzec. <czytaj dalej>

15 grudnia. „Po świętej Łucji pogoda na koniec grudnia śnieg poda”? Ano zobaczymy. <czytaj dalej>

14 grudnia. Zgodnie z przysłowiami o Łucji i Otylii, wróżącymi od wczoraj przyszłoroczną pogodę – styczeń na północy Zelandii powinien być przyjazny, z malowniczym niebem już od pierwszych dni i cudownie słoneczną końcówką miesiąca. Temperatura w ciągu dnia nieco poniżej zera, krajobrazy ładnie zaśnieżone, słowem piękna zima. <czytaj dalej>

13 grudnia obfituje w przysłowia, a zadbały o to święte Otylia i Łucja. Pierwsza jest orędowniczką w chorobach oczu, uszu i bólach głowy, druga – patronuje ociemniałym, chorym na czerwonkę i pisarzom, natomiast pospołu znają się na pogodzie jak mało kto: „Od Otylii do Wilii licz dwanaście dni, a w jakim to sobie toku, słonko we dnie, w nocy gwiazdy, światłem tuż po sobie lśni, takim będzie miesiąc każdy w nadchodzącym tobie roku”. <czytaj dalej>

12 grudnia, czyli dzień dwunastek, bo i miesiąc dwunasty, i do Wigilii także dwanaście dni zostało. Idealny czas do obchodzenia Dnia Gwiazdy Betlejemskiej (a dopiero co rozmawialiśmy o róży Bożego Narodzenia). <czytaj dalej>

«	grudzień 2023					»
P	W	Ś	C	P	S	N
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31

Wierzą, że tym razem się uda

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Niekoniecznie. Teraz jest jednak miastem wojewódzkim. Jeżeli Zielona Góra chce dalej czerpać profity z urzędu marszałkowskiego, musi się jakoś <czytaj dalej>

Nie mam nic przeciwko likwidacji sztucznego woj.lubuskiego - Gorzów lepiej będzie się miał we współpracy ze Szczecinem. <czytaj dalej>

Może warto postraszyć rozpadem województwa. To od razu postawiłoby do pionu przyjaciół z południa. <czytaj dalej>

Dziękuję za recenzję.Trzeba to obejrzeć. <czytaj dalej>

Nazwa jest wtórna. Najpierw co z upadkiem tego miasta, nawet jak zmienimy nazwę na Nowy Jork to gadaniem niczego dalej nic się nie poprawi. Ślep <czytaj dalej>