Gontowiec Podróżny BLOG

Jadąc do Fredrikstad, absolutnie nie można opuścić „Tomty” – domu rodzinnego słynnego polarnika, który w roku 1911 jako pierwszy dotarł do bieguna południowego. „Tomte” znajduje się w Hvidsten, położonym pomiędzy Fredrikstad, a Sarpsborgiem. <czytaj dalej>

Ponieważ zawędrowaliśmy niedawno w pobliże norweskiej granicy, nie mogliśmy nie skorzystać z okazji i wpadliśmy na parę godzin do Fredrikstad. <czytaj dalej>

19 lipca. Przegapiłam wczorajszy Światowy Dzień Słuchania, ale przecież nic straconego. <czytaj dalej>

Jest 18 lipca, wtorek. Piąty dzień od chwili naszego powrotu ze Skandynawii. Jakichś dłuższych wypraw w tym roku już nie planujemy. <czytaj dalej>

17 lipca to imieninowe święto Bogdana, czyli tej połowy Gonto(w)ca Podróżnego, która odpowiada za transport i sprawy techniczne, wobec tego postanowiłam napisać dziś o dziwnych pojazdach, na jakie wielokrotnie natykaliśmy się na szwedzkich bocznych drogach. <czytaj dalej>

16 lipca. Dzisiejsza upalna noc (27°C o godz. 0:00) spędzona w stylu biwakowym: przy szeroko otwartych drzwiach balkonowych, na materacu i z włączonym wiatrakiem podsufitowym, skłoniła mnie do podsumowania, jak to naprawdę jest z tym skandynawskim allemansrätten (prawem wszystkich ludzi do obcowania z naturą). <czytaj dalej>

15 lipca. Z żalem odnotowuję koniec tegorocznej skandynawskiej przygody. <czytaj dalej>

14 lipca. Podróż z Rønne na Bornholmie do Sassnitz na Rugii trwała ponad trzy godziny. Prom dość zatłoczony, sporo Polaków i nie ma się co dziwić, bo to chyba najlepsza możliwość dotarcia z naszego kraju na Bornholm i z powrotem. <czytaj dalej>

13 lipca. Szwecja płakała, kiedy ją opuszczaliśmy. <czytaj dalej>

Olandię nie bez powodu nazywają wyspą słońca i wiatru. Wprawdzie pierwszego zbytnio nie doświadczyliśmy, bo zbierało się na deszcz, ale i wiatr, o ile nie liczyć wystawienia nas do niego przez właściciela zabukowanej wcześniej kwatery, nie był wczoraj jakiś szczególnie wielki. <czytaj dalej>

11 lipca. Poniedziałek pod znakiem Olandii. Nie tej, którą natychmiast podpowiadają polskie wyszukiwarki, leżącej w wielkopolskim Prusimiu (skądinąd bardzo fajne miejsce), tylko szwedzkiej wyspy Öland. <czytaj dalej>

10 lipca. „Jeżeli kiedykolwiek byłeś w lesie w Smålandii we wczesny niedzielny poranek czerwca, od razu pamiętasz, jak to jest. Słyszysz wołanie kukułki i gwizd kosa, czujesz, jak gładki jest mech pod twoimi bosymi stopami i jak miło słońce grzeje w kark, spacerujesz tam i rozkoszujesz się zapachem jodłowej i sosnowej żywicy, i widzisz jak morwa na polanach bieleje” (Astrid Lindgren „Emil nadal mieszka w Lönneberdze”). <czytaj dalej>

9 lipca. Sobota minęła nam spokojnie na plątaniu się po ścieżkach, którymi chadzała kiedyś Astrid Lindgren. <czytaj dalej>

8 lipca. O wycieczce do Tanum rozmawialiśmy już od kilku dni, utyskując na pogodę. <czytaj dalej>

7 lipca. Jak urodziny, to i dzień na bogato. <czytaj dalej>

6 lipca. W Sjötofta spało się świetnie. Szwedzi uwielbiają biwakowanie, więc na swoich kempingach takich domeczków do wynajęcia za naprawdę nieduże pieniądze jest sporo. <czytaj dalej>

5 lipca. Pogoda się popsuła. Deszcz przyszedł przedwczoraj i nie chce nas opuścić. Na szczęście dogonił nas już po tym, jak w miejscu pierwszego noclegu (Sjöboholms Sätesgård) zdążyliśmy przedłużyć naszego Fredka o namiot mocowany do klapy bagażnika. <czytaj dalej>

4 lipca. Trzy tygodnie w Hundested minęły jak z bicza strzelił, podobnie jak poprzednie dwa miesiące na Półwyspie Iberyjskim. Z jednej strony żal było wyjeżdżać (nawet koty przez całą niedzielę siedziały z nami i były wyjątkowo przytulaśne, a w nocy okupowały łóżko połowy naszej ekipy), z drugiej – czas najwyższy ruszyć na planowaną wyprawę. <czytaj dalej>

3 lipca. Niedziela była dla nas czasem pakowania Fredka przed dalszą częścią skandynawskiej przygody. <czytaj dalej>

2 lipca. Skończył się czerwiec, a odchodząc, zabrał ze sobą lato. Wczorajszy dzień przyniósł nam deszcz, wiatr i temperaturę o wiele niższą od dotychczasowej. <czytaj dalej>

«	grudzień 2023					»
P	W	Ś	C	P	S	N
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31

Wierzą, że tym razem się uda

aktualnie nie ma żadnej czynnej sondy

Blogujesz? Rób to lokalnie!
Wystarczy jedno kliknięcie w egoBlog

Masz problem?
Napisz do eksperta egoEkspert

Żadna sprawa nie zostanie bez odzewu. Daj znać na eGo Forum

Niekoniecznie. Teraz jest jednak miastem wojewódzkim. Jeżeli Zielona Góra chce dalej czerpać profity z urzędu marszałkowskiego, musi się jakoś <czytaj dalej>

Nie mam nic przeciwko likwidacji sztucznego woj.lubuskiego - Gorzów lepiej będzie się miał we współpracy ze Szczecinem. <czytaj dalej>

Może warto postraszyć rozpadem województwa. To od razu postawiłoby do pionu przyjaciół z południa. <czytaj dalej>

Dziękuję za recenzję.Trzeba to obejrzeć. <czytaj dalej>

Nazwa jest wtórna. Najpierw co z upadkiem tego miasta, nawet jak zmienimy nazwę na Nowy Jork to gadaniem niczego dalej nic się nie poprawi. Ślep <czytaj dalej>